Ogród na skarpie

Dom jest posadowiony równolegle do granicy działki, frontem w stronę skarpy i drzew. Po wejściu furtką, minięciu przedogródka i przejściu tunelem w bryle domu, wychodzi się na niski taras, z którego rozpościera się widok na cały ogród.

Elementy małej architektury:
Altana ogrodowa oddaje w swojej konstrukcji cechy charakterystyczne domu. Jest powtórzeniem całego elementu. Z tyłu zamknięta pełną ścianą, po bokach i od góry (do połowy) przesłonięta drewnianą, ażurową ścianą, od frontu i od góry (druga połowa „sufitu”) tylko zaznaczona betonowymi belkami. Belki-kolumny mogą pozostać odsłonięte lub mogą stanowić podporę dla pnączy. Oś widokowa wychodząca z altany, prowadzi wzdłuż ścieżek w stronę grupy siedzisk i kończy się tłem z wysokich, rozłożystych drzew liściastych.
Siedziska składają się z dwóch połączonych ze sobą, naprzeciwległych leżanek. Masywna, betonowa podstawa nawiązuje materiałem do altany jak i do domu. W podstawie, dla wygody użytkownika, znajdują się półki (na odstawienie kubka, kieliszka, książki). Drewniane, profilowane wykończenie nadaje lekkości, wygody i również stanowi nawiązanie do drewnianych elementów wykończenia domu i altany. Trzy podwójne siedziska ustawione są tak, żeby zapewniały widok w każdym kierunku (ze skarpy, na altanę, na dom i na drzewa).

Nawierzchnie twarde:
Podjazd, taras poza bryłą domu i podłoga altany wyłożone są kamiennymi, nieregularnie prostokątnymi płytami. Z tego samego materiału jest chodnik przy wejściu i węższe ścieżki. Zarówno mała architektura jak i nawierzchnie twarde są poprowadzone w układzie ortogonalnym.

Szata roślinna:
Jedyny geometryczny element szaty roślinnej to dywanowy trawnik przy tarasie. Zarówno drzewa liściaste, jak i nasadzenia bylin poprowadzone są miękkimi liniami. Przełamują surowy charakter elementów architektonicznych. Obszar pod drzewami celowo pozostaje niezagospodarowany nasadzeniami.